یا علی رفتم بقیع اما چه سود 

هر چه گشتم فاطمه آنجا نبود

یا علی قبر پرستویت کجاست

آن گل صدبرگ خوشبویت کجاست

هر چه باشد من نمک پرورده ام 

دل به عشق فاطمه خوش کرده ام

بانو نمی یابیمت ، اما کنار تو گریه مرسوم است ، مگر می توان پهلوی تو بود و

شکسته نبود . نام خود را خصم ، داغ ننگ زد 

دید بار شیشه داری ، سنگ زد

باد پاییزی اگر برگ خزان را می برد

مهر زهرا هم گناه شیعیان را می برد . . .